Ontzorgen begint met je gehoord, gezien en geholpen te voelen.
Ontzorghuis ontwikkelt producten die steun bieden bij verlies en levend verlies.
Verhalen.
Persoonlijk tools.
De persoonlijke tools hebben als doel om te reflecteren op het dagelijkse leven, wensen en behoeften en om doelen te stellen om de zorg te verlichten voor mantelouders of om een nieuwe invulling van het leven te vinden na verlies.
Naast het reflecteren op het dagelijks leven, willen de tools bijdragen aan het levensgeluk. Thema’s zoals dankbaarheid, zelfzorg, persoonlijke groei, zingeving, ontspanning, positieve relaties en community vorming komen aan bod. De tools zijn ontworpen op basis van de onderzoeksmethoden: contextmapping en Design for happiness. De insteek is dat het leuk is om te doen.
De tools helpen antwoorden te vinden op vragen als: ‘wat heb ik nodig om voor mijn kind/partner/mijzelf te zorgen? Wat heb ik nodig om zelf overeind te blijven en gelukkig te zijn? Wie wil ik in mijn netwerk? In welke mantelfuncties kan ik ontzorgd worden?’
Praktische tools.
De praktische tools zijn documentjes die mantelouders helpen in het managen van de zorg. Hier kun je templates downloaden van een online rooster voor je PGB team, gebruiksvriendelijke rapportagebladen, een voorbeeld hoe je administratie goed kan behoren, hoe je een aanzet kan maken voor het opzetten van een zorgplan. Heb je zelf iets wat je wil delen met anderen? Stuur het naar info@ontzorghuis.nl. En we zetten het erbij, met jouw credits natuurlijk.
Academie.
In dit filmpje wordt de Design for happiness methodiek uitgelegd. Deze ontwerpmethode ligt aan de basis van de ontwikkeling van het Ontzorghuis. Deze animatie werd in 2012 gemaakt door goede vriend en ontwerpcollega Jelte Bijkerk.
Doneren.
Ontzorghuis is een intiatief dat wordt opgezet door gedreven en betrokken mensen. Steun ons en doneer een bedrag dat je kan missen als je ons wil steunen in onze missie om naar een gezinsinclusieve en op maat ontwikkelde zorg te ontwikkelen.
Ontzorghuis noodzaak.
Overbelasting mantelouders
De ‘parental burn-out’ is een broertje van de 'gewone' burn-out die je kunt krijgen bij stress, grote druk of overbelasting. De Franse universiteit UCL deed er onderzoek naar en ondervroeg 2000 mensen. Ongeveer 1 op de 10 ouders hebben te kampen met een parentale burn-out. Zestig procent van de mantelouders (ouders met een 'zorgintensief' kind) raakt overwerkt of krijgt een burn-out. Hetgaat om kinderen die vanwege een handicap, stoornis of ziekte veel ondersteuning vragen. Hun ouders komen daardoor met hun werk en zichzelf in de knel.
Het Verwey-Jonker Instituut becijferde dat er in 2012 ongeveer 120.000 kinderen met een fysieke of mentale beperking waren. Maar veel kinderen zijn niet meegeteld; zo zijn er alleen al 114.000 jongeren tussen de 13-17 jaar die een angststoornis hebben gehad. ((Trouw, 14 september 2014) Uit het rapport ‘Omvang en gevolgen van chronische aandoeningen bij kinderen’ volgt dat 14 procent van de kinderen chronisch ziek is waarbij wordt aangegeven dat het een onderschatting is. (www.zorgvoorhetziekekind.nl). Op 1 januari 2018 was 22% van de Nederlandse bevolking tussen de 0 en 20 jaar oud. Dit zijn ruim 3,8 miljoen kinderen, ruim 500.000 zorgkinderen.
#10%_ouders_parental_burnout | #60%_mantelouders_burnout
Gevolgen van rouw zijn groot
Jaarlijks overlijden 152.000 mensen. Hiervan is 1% onder de 20 jaar. En verliezen jaarlijks 12,000 kinderen (tot 25 jaar) hun ouder. Hun naasten en zorgverleners krijgen te maken met rouw en de gevolgen van rouw ( constante vermoeidheid, lusteloosheid, concentratieproblemen, verminderd werkgeheuegen). De dood is een erg ingrijpende levensgebeurtenis voor de naasten van de overledenen. De meeste mensen herstellen op den duur en hebben geen psychosociale ondersteuning nodig in het rouwproces. Ongeveer 10 procent van de mensen van de mensen ontwikkelt psychische problemen na een verlies. De omstandigheden spelen daarbij een rol. Bijvoorbeeld als het verlies onverwachts of heftig was. Steun is een positieve omstandigheid die een positief effect heeft op iemand zijn weg vindt in hoe het verlies verweven wordt zijn leven en hoe het ingrijpende verlies wordt opgeslagen.
Wat en wie zijn mantelouders?
‘Mantelouders’ is een nieuwe term, een term door ouders zelf in het leven geroepen. Mantelouders zijn ouders met een mantelzorgtaak voor hun kind(eren).
Een ouder die de mantelzorger is voor zijn/haar kind klinkt misschien bijzonder. De zorg die je voor je kind hebt, is vrij vanzelfsprekend. Echter bij sommige gezinnen is de zorg vele malen groter dan bij een regulier kind. Er komen zorgtaken bij zoals sondevoeding geven, eettraining, vernevelen, communiceren met ondersteunende middelen zoals pictogrammen of gebarentaal. Maar denk ook aan het veelvuldig contact onderhouden met meerdere artsen, therapeuten, gespecialiseerde opvang centra, zorgverleners, zorginstelling en budgetverstrekkers. Mantelouder-taken zijn de taken die een regulier kind niet heeft: de bovengebruikelijke zorg.
Mantelouders worden vaak de case manager van hun zorgintensieve kind. Zij zijn de spil tussen alle betrokkenen, om te zorgen dat hun kind de zorg krijgt die het nodig heeft. Mantelouders zijn als het ware de behoeftenmanagers van hun kinderen, diegenen die hun welzijn en geluk bewaken. Mantelouder word je zonder voorbereiding of opleiding. Mantelouders moeten overeind blijven om goede zorg voor hun kind te kunnen waarborgen.